قالب بلاگفا

آگاهی از مسائل ناشی از افزایش جمعیت درحال و آینده و اجرای برنامه های تنظیم خانواده قبل از آنکه در کشورهای در حال توسعه مطرح شود، حول دو مسئله تکامل یافت که یکی جنبه سیاسی، و دیگری جنبه انسان دوستانه و رفاه انسان ها را داشت. درخصوص جنبه اول باید خاطر نشان ساخت که از دهه 1320 به بعد خطر افزایش جمعیت در دو نقطه مهم جهان یعنی آمریکای لاتین و آسیا توسط طرف های پیروز جنگ دوم احساس می شد. افزایش جمعیت در این دو منطقه، عاملی بود که ثبات سیاسی یا به اصطلاح خود آنها صلح جهانی را در معرض تهدید قرار می داد. ترس و نگرانی از چنین پدیده ای در کتاب«ویلیام وگت» تحت عنوان جاده بقاء (Road to Survial)، آشکارا دیده می شود. مسئله دیگر، جنبه انسانی داشت و هدف آن تأمین رفاه جمعیت از طریق برنامه های تنظیم خانواده بود که به عنوان یک حق انسانی، ارزش جهانی یافت. این جنبه توسط محققان آمریکایی، که به مسائل بین المللی علاقه نشان می دادند، مورد توجه قرار گرفت و اعلام کردند که افزایش جمعیت در کشورهای در حال توسعه، نه تنها موقعیت سیاسی برتر آمریکا را به خطر می اندازد، بلکه مانع اصلی در راه توسعه جهانی است. لازم به ذکر است در آمریکا حمایت از طرح های جهانی به شکلی است که اگر اصل و اساس یک سیاست خارجی جنبه انسانی و نوع دوستانه داشته باشد، اما توجیه اقتصادی و سیاسی نداشته باشد، هرگز مورد توجه و حمایت دولت و کنگره آمریکا قرار نخواهد گرفت (شتلند و شنه 1378) در واقع آمریکایی ها به فروش وسایل پیشگیری از باروری که رقم آن از حد 2 میلیارد دلار تجاوز می کند راغب ترند تا از رفاه جوامع و لحاظ کردن جنبه انسانی.

در هر حال واقعیت واقعیت های تاریخی نشان می دهند که اساس و بنیان شکل گیری برنامه های تنظیم خانواده که همواره مورد توجه و حمایت سازمان ملل و قدرت های بزرگ جهان از جمله آمریکا بوده است، از نوعی سلطه جویی و برتری طلبی قدرت های بزرگ جهانی آغاز و با گذشت زمان رنگ و لعاب کمک های بشر دوستانه و رفاهی و توسعه ای به خود گرفته است.

بنیان جنگ جمعیتی در جهان

در اواسط دهه 1970، سطح درآمد در جهان سوم رو به افزایش گذاشت و میزان موالید رو به کاهش نهاد. در نتیجه نگرانی عمومی و نگرانی دولت ها از انفجار جمعیت کمرنگ شد. در این بستر، حمایت مالی و کمک های فنی نهاده ها و مؤسسات جهان اول از کنترل باروری در جهان سوم به تدریج سؤالاتی را در مورد انگیزه های پشت سر این اقدام مطرح کرد؛ به طوری که بحث و منازعه در مورد این مسأله در کنفرانس جهانی جمعیت سال 1974 در بخارست که اساساً با هدف شکل دادن به اجماعی پیرامون تلاش های جهانی تنظیم خانواده برگزار شده بود- به اوج خود رسید. کشورهای جهان اول معتقد بودند که علت و راه حل معضلات جمعیتی جهان سوم، نظیر کمبود غذا، توسعه نیافتگی و بیکاری را باید در خود جهان سوم یافت. رشد سریع جمعیت علت این معضلات و کنترل رشد جمعیت راه حل آن است. در مقابل کشورهای جهان سوم همه این معضلات را ناشی از حلقه های وابستگی جهان سوم به کشورهای توسعه یافته می دانستند و با حمایت از یک موضع توسعه گرا ادعا می کردند که توسعه بهترین روش پیشگیری از باروری است و اگر جهان اول به جای اجرای برنامه های تنظیم خانواده کمک های توسعه اقتصادی خود را افزایش دهد. کمکی کار آمدتر به کنترل جمعیت خواهد کرد(هانتینگتون 1384 :5).

سیاست های جمعیتی با اهداف سیاسی براساس جهانی سازی غربی تنظیم می شود. طی دهه های گذشته حجم نسبی جمعیت کشورهای سرمایه داری سیر نزولی داشته است تا جایی که جمعیت کشورهای غربی(اروپا، آمریکا و کانادا) در دو دهه قبل به 1/12 درصد از جمعیت جهانی رسیده و به دلیل فروپاشی خانواده و حاکمیت ارزش های مادی و خودمحوری و لذت طلبی افراطی در فرهنگ غربی، باز هم رو به نزول است. لذا کشورهای غربی در رأس آن آمریکا برای حفظ منافع و اقتدار سیاسی و اقتصادی خود در جهان سیاست کنترل جمعیت را به عنوان یکی از سیاست های استراتژیک در دکترین دفاع ملی و سیاست خارجی آغاز کرد و به افزایش جمعیت خود و به کاهش رشد جمعیت در جهان سوم به خصوص کشورهای اسلامی پرداخت.

به گفته آلوین تافلر در سال 1948، طی یک قرارداد پژوهشی میان ارتش آمریکا و دانشگاه جان هاپکینز، پایه های تئوریک علوم اجتماعی در جنگ روانی استخراج شد(حلم سرشت 55:1388). بعدها طی دهه ی هفتاد، ماحصل این تحقیقات، به ایجاد رشته دانشگاهی ارتباطات سلامت عمومی در آن دانشگاه منجر شد(کتابی 38:1388).

هدف از تأسیس این رشته و مراکز مرتبط با آن، ارائه یک برنامه هماهنگ جهانی برای کاهش جمعیت کشورهای کمتر توسعه یافته بود. این برنامه با پشتوانه آمریکا و با همکاری بسیاری از سازمان های بین المللی با عناوینی زیبا و جذاب چون «تنظیم خانواده» در این کشورها ترویج شد.

این قرارداد نقطه عطفی شد در اجرای پروژه های بین المللی جمعیت تا در بخشی از جهان، سیاست های کاهش و در بخشی دیگر سیاست های افزایش جمعیت را اجرا کنند. پروفسور ژاکلین کاسون (Jacqueline Kasun)  (همان: 224) طی بررسی خود در کتاب جنگ علیه جمعیت (The War Against Population) (نولان 44:1386)، نشان می دهد که کنترل جمعیت جهانی کاملاً منطبق بر پارامترهای دکترین نظامی و یک جنگ تمام عیار است (سمیعی نسب و ترابی 143:1388).

عاملان و حامیان جنگ جمعیتی

تا میانه دهه 60 منابع مالی برنامه های کنترل جمعیت آمریکا هم در داخل و هم در خارج از کشور توسط سازمان های خصوصی تأمین می شد. ارگان هایی مانند شورای جمعیت و تنظیم خانواده از پرکارترین سازمان ها در این زمینه بودند که ارتباط عمیقی با برنامه های پشت پرده اصلاح نژاد انسانی داشتند. با این که بنیادهای یهودی راکفلر، فورد و میلبنک سالانه میلیون ها دلار به این سازمان ها کمک می کردند؛ دلارهای تخصیص داده شده نمی توانست اشتهای سیری ناپذیر برنامه کنترل جمعیت جهان را تأمین کند (مشرق نیوز 1391).

در نتیجه در نیمه دوم دهه 60، کنگره آمریکا برای پاسخ به عطش سیاست های ضد بشری کنترل جمعیت وارد معرکه شد و برای کاهش جمعیت جهان بودجه های فدرال را تصویب کرد. بدین ترتیب ناگهان صدها میلیون دلار وارد این برنامه ضد بشری شد که به تدریج به میلیاردها دلار رسید و در برنامه های سقط جنین و عقیم سازی اجباری هزینه گردید.

بنیادهای خانوادگی راکفلر و گیتز که در سال های اخیر نقش پیشتازی را در تسریع سیاست های کاهش جمعیت با استفاده از فن آوری های جدید بر عهده گرفته اند، با تأمین بودجه هنگفت تحقیقات مربوط به تولید واکسن های دوگانه، در پی آن هستند که زنان و مردان فقیرترین کشورها را در قالب ژست انسان دوستانه واکسیناسیون، با واکسن هایی چون کزاز و دیفتری، برای همیشه عقیم سازند. گروهی که خود را نخبه جهانی می خوانند، عملیاتی که به گستره جهان، علیه جمعیت ناآگاه کشورها برای کاهش و کنترل باروری به راه انداخته اند. واکسن ها و حتی غلات اصلی، برای نیل به این اهداف دست کاری می شوند ]جنگ تمام عیار بیوتروریستی[ (تیلور 1983).

در دسامبر سال 2000 دیوید راکفلر و ویلیام اچ. گیتزسینیور، در جلسه ای درباره«نیکوکاری در یک قرن جهانی شده»، در دانشگاه راکفلر حضور یافتند. گیتز در آنجا شادمانه درباره الهام خود از راکفلر در تأسیس GAVI (اتحاد جهانی برای واکسینه کردن و مصون سازی) گفت: «بنیاد ما با هدایت و الهام گرفتن از کارهایی که قبل از این توسط بنیاد راکفلر انجام شده است، با اختصاص هفتصد و پنجاه میلیون دلار به مجموعه ای که «صندوق جهانی برای واکسینه کردن کودکان» نام دارد و یکی از اهرم های GAVI محسوب می شود، مشارکت کرده است».

وقتی یک مکانیسم جهانی مثل GAVI که مدیریت آن به دست مدافعان کنترل جمعیت است، پشتوانه واکسیناسیون میلیون ها نفر در سراسر جهان قرار می گیرد، باید در خیر خواهانه بودن این امر شک کرد، به خصوص با توجه به اینکه با انبوهی از مدارکی مواجه هستیم که اثبات می کنند واکسن های ضدباروری با پول های اهدایی بنیاد راکفلر، توسط سازمان بهداشت جهانی تولید و به کار گرفته شده اند (همان).

جان هولدرن(شاگرد ارلیش) هم اکنون مشاور علمی اوباماست

هدف اعلام شده اتحاد جهانی GAVI واکسینه کردن تمام مردم جهان سوم بود. از جمله سازمان های عضوGAVI – به گواهی وب سایت آن- عبارتند از : «بیل و ملیندا گیتز»، «فدراسیون بین المللی انجمن ها و مجامع تولید کنندگان»،«لنباد راکفلر»، «سازمان یونیسف»، «گروه بانک جهانی»و «سازمان بهداشت جهانی». در گزارش یوریان میسن، سازمان بهداشت جهانی که یکی از شرکای اتحادGAVI است، در دهه 1970 در قالب «گروه کاری مربوط به تولید واکسن هایی برای قانونمند کردن باروری» به بانک جهانی و صندوق جمعیت سازمان ملل پیوست. این گروه کاری به عنوان یک بدنه هماهنگ کننده جهانی برای تحقیق و تولید واکسن های ضد باروری در گروه های کاری مختلف عمل می کنند و از تحقیقات انجام شده در حوزه های مختلف نظیر واکسن های ضد اسپرم و ضد تخمک و واکسن های طراحی شده برای خنثی کردن کارکردهای باروری زیست شناختی حمایت می کنند. این گروه کاری موفق به تولید نمونه اولیه یک واکسن ضد باروری شده است.(همان).

دلارهای بانک جهانی در خدمت نسل کشی بشر

با تأسیس اداره جمعیت در آژانس توسعه بین المللی آمریکا در سال 1966، دکتر رونهولت (Reimert Thorolf Ravenholt) ریاست آن را به عهده گرفت و تا سال 1979 در این پست باقی ماند. این اداره توانست با صرف میلیاردها دلار، یک امپراطور قدرتمند جهانی برای شبکه یکپارچه برنامه های کنترل جمعیت جهان ایجاد کند و به وجود آمدن انسان هایی را که نظام آمریکا نامطلوب توصیف می کرد، متوقف سازد.

با ورود رابرت مک نامارا (Rabert Mak Namara)به بانک جهانی، در سال 1968 برنامه کنترل جمعیت ابعاد تازه ای یافت و از مرز عقیم سازی و جلوگیری از بارداری گذشت و به یک جنگ تمام عیار ضد انسانی و بیوتروریستی تبدیل شد.

مک نامارا از باورمندان سرسخت کاهش جمعیت بود که همکاری های نزدیکی با رونهولت داشت. او که قبل از به دست گرفتن ریاست بانک جهانی وزیر دفاع آمریکا بود و میلیون ها نفر را در ویتنام کشته بود، این بار سیاست ها آمریکا بود و میلیون ها نفر را در ویتنام کشته بود، این بار سیاست های آمریکایی پاکسازی نژادی را در قالب برنامه های سازمان ملل و بانک جهانی به خورد دولت های جهان سوم می داد.

مک نامارا با دیکتاتوری تمام، کمک های مالی و وام های بانک جهانی به دولت های جهان سوم را منوط به پیگیری سیاست آمریکایی کنترل و کاهش جمعیت در این کشورها کرد. دولت های جهان سوم هم ضعیف تر از آن بودند که بتوانند از وام های بانک جهانی صرف نظر کنند. بدین ترتیب به هر آنچه که از سوی سیاست مداران آمریکایی دیکته می شد گردن می نهادند.

پس از ورود مک نامارا به بانک جهانی بود که پروژه های تولید و انتشار عوامل بیماری زایی همچون ویروس ایدز توسط آمریکا شروع شد و در کنار برنامه های جلوگیری از باروری، کشتار آرام و بی سرو صدای مردم جهان سوم از طریق واکسن های آلوده و ویروس های ناشناخته ساخته شده در آزمایشگاه ها در دستور کار برنامه کنترل جمعیت قرار گرفت(مشرق نیوز1391).

حذف رنگین پوستان از زمین

از اولین اهداف این برنامه، جمعیت های غیر سفید پوست و جهان سومی های ساکن در خود آمریکا بود. سرخپوست های بومی از اولین قربانیان ای جریان در نظام آمریکا بودند. در سال 1966 در تمامی بیمارستان های مربوط به سرخپوستان برنامه عقیم سازی در دستور کار است.

در سال 2005 آنجلا فرنکس (Angela Franks) می گوید که این عقیم سازی بدون اطلاع و رضایت افراد انجام می گرفت و تا سال 1977 حدود یک چهارم زنان سرخپوستی که به هر دلیلی به بیمارستانی در اوکلاهاما مراجعه کرده اند عقیم شده اند. شواهدی در دست است که نشان می دهد گاهی برنامه عقیم سازی بر روی جمعیت یا قبیله خاصی متمرکز می شده است. برای مثال طی دهه 70 تمامی زنان قبیله«کاو» در اوکلاهاما توسط پزشکان عقیم شدند.

این برنامه هم چنین در بخشی از پورتو ریکو که تحت کاکمیت آمریکا بود نیز اجرا شد. گزارش ها نشان می دهد در سال 1975 یک سوم از زنان این بخش عقیم شدند.

اما سنگین ترین بخش برنامه کنترل جمعیت جهان توسط آمریکا، نه در این کشور که در خارج از مرزهای آن در حال اجرا بود. در دوران جنگ سرد و تبلیغات کمونیست ها در اقصی نقاط جهان، مردم کشورهای فقیر بیشترین تمایل را به نظام کمونیستی نشان می دادند، این تمایل از دید آمریکایی ها به مثابه زنگ خطری برای گسترش کمونیسم درجهان بود. در نتیجه یکی از اهداف کاهش جمعیت جهان سوم کاستن از نیروهایی بود که می توانستند به طور بالقوه به خدمت کمونیسم درآیند(همان).

محرومیت کودکان غیر اقتصادی از حق حیات

در زمان ریاست جمهوری لیندون جانسون، تحلیلگران شرکت رند برای رئیس جمهور گزارشی تهیه کردند که در آن محاسبات مغرضانه ای انجام شده بود تا به اثبات رساند که کودکان متولد شده در جهان سوم دارای ارزش اقتصادی منفی هستند! در نتیجه با تولد کودکان بیشتر در کشورهای آسیایی، آفریقای و آمریکای لاتین، فقر در این کشورها گسترده تر می شود ونیز جمعیت انبوهی به وجود می آید که از طبقه کارگر بوده و آماده رهبری شدن توسط سوسیالیست ها و انقلاب های کمونیستی هستند. بر این اساس بدیهی است هیچ دولتی نباید اجازه بدهد فقر در بین مردمش گسترش یابد و درنتیجه باید از افزایش جمعیت کشور خود جلوگیری کند.

طبق این تجزیه و تحلیل ها، جانسون به این نتیجه رسید که«5 دلار سرمایه گذاری در کنترل جمعیت(بخوانید مبارزه با جمعیت) پر سودتر از 100 دلار سرمایه گذاری در رشد اقتصادی است». متعاقب حمایت دولت جانسون از برناممه های کاهش جمعیت جهانی، کنگره آمریکا نتوانست خود را از افتخار مشارکت در این جنایت محروم کند و در سال 1966 قانونی را به تصویب رساند که طبق آن بودجه ویژه ای در اختیار آژانس توسعه بین المللی آمریکا قرار گرفت تا در برنامه های کنترل جمعیت درخارج از کشور هزینه کند(همان).

طبق این قانون مقرر شد که تمامی کمک های مالی دولت آمریکا به کشور های دیگر منوط به سطح ابتکارات و تمایل دولت های آنها برای کنترل جمعیت خواهد بود. به عبارت دیگر حاکمانی که در جهان سوم، آمریکا در عقیم کردن جمعیت های فقیر کشور خود کمک می کردند، مشوق های فراوانی به دست می آوردند و دولت هایی هم که همکاری های لازم را انجام نمی دادند، با مشکل مواجه می شدند. طبیعتاً با توجه به ماهیت دولت های جهان سوم، پیش بردن چنین طرحی برای آمریکا سخت نبود و هولوکاست واقعی کنترل جمعیت، به دست آمریکا یی ها با موفقیت به اجرا گذاشته شد.

«عقیم سازی» بخشی از جنگ بیو تروریستی در جهان

در سال 1989 تحقیقاتی از سوی «مؤسسه ملی مصونیت» در دهلی نو در هند، بر روی استفاده از « ناقل هایی» چون کزاز و دیفتری برای عبور از سیستم ایمنی و انتقال هورمون زنانه صورت گرفته است. در جزوه ای که در سال 1990 به عنوان مستندات ای تحقیقات در انتشارات دانشگاه آکسفورد با عنوان«عبور از طریق یک ناقل» به چاپ رسیده است، از بنیاد راکفلر به عنوان اعطا کننده اصلی بودجه این تحقیق نام برده است. ساز و کار این ناقل های اینگونه است که با وارد کردن ا چ سی جی درون یک واکسن کزاز که به عنوان ناقل عمل می کند، بدن انسان با اچ سی جی همچون یک عامل مهاجم رفتار می کند و برای مقابله با آن آنتی بادی هایی را تولید می کند. این عمل بر عقیم سازی ییزنانی که این واکسن را دریافت کرده اند اثر می گذارد و در بسیاری  از موارد، هنگامی که در طول دوره باردارنی این واکسن به آن ها داده می شود، به سقط جنین آن ها می انجامد.

بعد هاBBC برنامه مستندی را با عنوان«آزمایشگاه انسانی» در سال 1995پخش کرد. در این برنامه واکسن های ضد کزاز آلوده که عقیم سازی زنان فلیپینی را در پی داشت، فاش شد(رویدادهای سپاه، ش 85).

«جوانان مسلمان«تهدیدی جدی برای صهیونیست ها

«ساموئل هانتینگتون» نظریه پرداز غربی چنین می نویسد: «تمدن اسلامی ریشه در نوعی پویایی جمعیت دارد. رشد زاد و ولد که در اکثر کشورهای اسلامی شاهد آن هستیم این چالش را متفاوت کرده، امروزه بیش از 20 درصد جمعیت جهان اسلام را جوانان 15 تا 25 ساله تشکیل داده اند» (هانتینگتون 5:1384)

در سال 1981، ماکسول تیلور، عضو شورای روابط خارجی رژیم اشغالگر قدس، در جریان مصاحبه ای در باره ازیاد جمعیت، صریحاً اعلام کرد: «من پیشاپیش به مردن بیش از یک میلیارد انسان فکر کرده ام. اینها در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین زندگی می کنند... بحران جمعیت و مسأله تأمین و عرضه غذا حکم می کند حتی برای نجات جان این اشخاص تلاش نکنیم»(گارودی140:1372).

این سخنان و نظایر آن، نشان دهنده هراس فوق العاده تحلیلگران غربی از جمعیت جوان کشورهای اسلامی و به ویژه ایران است. آن ها به خوبی می دانند که افزایش جمعیت جوان، افزایش اقتدار سیاسی را در پی دارد؛ چرا که این قشر در مواقع خطر تمام انرژی خود را صرف دفاع از کشور و نوامیس می کنند و از این رو خطر بزرگی بر سر راه اهداف آنهاست؛ به همین جهت این وحشت آمریکایی، به تبلیغات گسترده ضد جمعیت ایران و جهان اسلام تبدیل می شود و اسلام و تشیع را هدف قرار می دهد. این مسأله زمانی روشن تر می شود که برنامه های افزایش جمعیت درکشورهای غربی و به ویژه در میان طراحان اصلی کاهش جمعیت در جهان یعنی صهیونیست ها، بررسی شود. در رژیم اشغالگر قدس هر عائله یهودی بایستی حداقل چهار بچه داشته باشد، میزان حق اولاد پرداختی به کارمندان زیاد است و داشتن بچه زیاد موجب کاهش انواع و اقسام مالیات می شود. حتی کارمندان بازنشسته ای که دارای فرزند بیشتری باشند حقوق بازنشستگی بیشتری می گیرند(هارون55:1376).

پروژه NSSM200  (تلخیص از مقاله«شعار فرزند کمتر درخدمت پروژه جنگ جمعیتی»)

طی دهه هفتاد و در زمان هنری کسینجر- مشاور امنیت ملی رییس جمهور وقت امریکا- پروژه ای مطالعاتی درباره تاثیر روند رشد جمعیت جهانی بر امنیت ملی آمریکا انجام شد. این پروژه که NSSM200 (National Security Study Memorandum No.200) نام گرفت، روند فزاینده رشد جمعیت جهانی را بر خلاف امنیت ملی آمریکا دانسته و با تشریح استراتژی آمریکا درمورد جمعیت جهانی، سیاست ها، راهکارها، چگونگی همکاری سازمان های بین المللی و روش ترغیب و اقناع رهبران کشورهای مورد نظر برای کاهش روند رشد جمعیت را تبیین می کند.

از سوی دیگر فشار ایجاد شده برای تأمین نیازهای این جمعیت بالا، در آینده موجب می شود که دولت ها حاکمان این کشورها به دنبال افزایش قیمت نفت تأثیر بسیار منفی بر روی اقتصاد آمریکا خواهد داشت (سمیعی نصب و ترابی، 1388)

اهمیت NSSM200 در جنگ جمعیتی و ابعاد روانی آن را نباید دست کم گرفت زیرا این برنامه مؤثر ترین برنامه ای است که برای دو دهه بر جمعیت زدایی جهانی مسلط بوده است. هنوز جنبه های روانشناختی و سیاسی برنامه، کلیه بخش های جوامع سرتاسر جهان، به ویژه بخش های حکومتی، رسانه های گروهی و آکادمیک، را تحت تأثیر قرار می دهد.

NSSM200 در زمان خود 13 کشور را- حسب اولویت- به عنوان نخستین اهداف در لیست خود جای داده بود که عبارتند از: هند، بنگلادش، پاکستان، اتیوپی، مکزیک، اندونزی، برزیل، فیلیپین، تایلند، مصر، نیجریه، کلمبیا(همان).

NSSM200 هشدار می دهد که برنامه جمعیتی ایالات متحده باید مخفی باقی مانده و شیوه های عمل ظریف تر جذب و تحلیل بردن اندیشه و نگرش رهبران کشورهای کم توسعه یافته- (LDC) در پیش گرفته شود http://nssm200.tripod.com)).

مرکز برنامه های ارتباطات (ccp) که در رأس نهادهای پروپگاندای جمعیتی جان هاپکینز امریکا قرار دارد، با آژانس های بین المللی، نهادها و سازمان های غیردولتی متعددی در ایالات متحده و خارج از آن، برای تبلیغ و تشویق رفتار بهداشتی، کار می کند. حامیان اصلی این مرکز، یونیسف، بانک جهانی، بنیاد راکفلر، بنیاد پاکارد، بنیاد کاول، بنیاد رفاه عمومی و دیگر بنیادهای خصوصی و خیریه ها می باشند (http://www.jhuccp.org) دو بخش اصلی و عمده مرکز، شامل خدمات ارتباطات جمعیتی PCS (Population Communication Services) و برنامه اطلاعات جمعیتی PIP (Population Information Program) می باشند. خدمات ارتباطات جمعیتی کمک های تکنیکی را به پنج منطقه جهانی، شامل دولت های تازه استقلال یافته (NIS) خاور نزدیک، آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین ارایه می کند. در این بخش، مرکز حمایت های آموزشی و مالی از هم دستان خود در بیش از 65 کشور دنیا به عمل می آورد تا آن ها را در توسعه و ارزیابی برنامه های مؤثر اطلاعات و ارتباطات آموزش و پرورش، انگیزه IEC/M (Information-Education-Communication/Motivation) جهت تشویق و تقویت برنامه ریزی خانواده، بهداشت ضدبارداری و فعالیت های مشابه کمک نماید (http://www.jhuccp.org).

همان طور که مشاهده می شود، فعالیت های متعدد دانشگاه جان هاپکینز در برنامه جمعیتی IEC/M به «تغییر دادن طرز تفکر و رفتار جنسی» همه جهانیان به سمت جمعیت زدایی از طریق کنترل زاد و ولد اختصاص یافته است. برای اجرای این هدف در سر تا سر جهان، مرکز برنامه های ارتباطات، طرحی به نام فعالیت ارتباطات ملی NCC  (National Communication Compaigns) تهیه کرد که در آن برای هر کشور، برنامه ویژه آن طراحی گردید (عالمی 1389).

دکترین امنیت ملی آمریکا

دکترین امنیت ملی آمریکا توسط «مرکز عملیات های نظامی و غیر نظامی آمریکا» cmoc  (Civil-Millitary Operatinos Center) تهیه و در نیمه اول سال 2011 توسط رئیس جمهور این کشور باراک اوباما به نیروهای نظامی ابلاغ شد.

مرکز مذکور در سازمان پنتاگون آمریکا واقع است. (این دکترین بر روی وب سایت های مورد نظر پنتاگون به طور عمومی منتشر گردید. به وسیله عبارت    Doctorin for the Armed Forcees of the United States می توان به متن کامل دست یافت.)

جنگ جمعیتی که با گستره عظیمی طی دهه های اخیر در سطح جهان اجرا می شود، نتیجه سیاستگذاری و فرماندهی مراکز متعددی از سوی سردمداران جهانی، در رأس آن ها امریکاست. دکترین امنیت ملی امریکا، نقشه راه و مبنای تصمیم گیری این پروژه جهانی است. براساس این دکترین، میزان و ترکیب جمعیت در جهان و هر نوع تغییر پیرامون آن باید تأمین کننده امنیت ملی آمریکا باشد و اجرای دقیقش بر عهده سازمان ها و مراکز مهم بین المللی زیر نظر پنتاگون است.

نقشه ای از سازمان ها و مراکز مهم بین المللی در صفحه ی 132 دکترین امنیت ملی امریکا وجود دارد که نشان می دهد این سازمان ها مستقیماً زیر نظر«مرکز عملیات های نظامی و غیرنظامی آمریکا» کار می کنند و محورهای اصلی فعالیت هایشان را از این مرکز دریافت می دارند. مثلاً در متن دکترین مذکور مفصلاً توضیح داده شده که سازمان یونیسف زیر مجموعه سازمان ملل چه وظایفی از طرف پنتاگون به عهده دارد و می بایست در کشورهای دنیا آن ها را پیاده نماید.

تصویر زیر و ترجمه آن بخش های عمده ای از کمیته ملی مرکز عملیات نظامی و غیرنظامی آمریکا را نشان می دهد. این نمودار به صراحت اعلام می کند که تمامی سازمان ها و نهاد های بین المللی اعم از سازمان ملل، صلیب سرخ، سازمان های مردم نهاد، سازمان حفاظت از کودکان، سازمان برنامه جهانی غذا، بخش عملیات حفظ صلح و سایر آژانس های ملل متحد و آژانس های دولتی در خدمت عملیات نظامی ارتش آمریکا است.

نکته مهم آن است که طبق سند منتشر شده از سوی پنتاگون، برنامه هایی که کلیه آژانس های سازمان ملل(UN) در سطح جهان در کشورهای دیگر اجرا می کنند به عنوان عملیات دفاعی و نظامی ارتش آمریکاست.

گرچه فعالیت های کنترل جمعیت دولت آمریکا به شکل انفکاک ناپذیری با آژانس های سازمان ملل پیوند خورده است اما تأثیر آن بر فرهنگ جهانی و تغییرات اجتماعی بسیار فراتر از فعالیت های سازمان ملل می باشد. این امر به دلیل آن است که سازمان ملل به عنوان یک مجموعه جهانی، خود به ملت های ثروتمند و بودجه ها و سرمایه هایشان متکی می باشد و بر اعضای خویش هیچ نیروی حقوقی الزام آوری ندارد.

بنابراین می توان نتیجه گرفت برنامه هایی که آژانس های سازمان ملل به تبع آن سازمان یونیسف و صندوق جمعیت در کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران اجرا می کنند به عنوان عملیات نظامی ارتش آمریکا محسوب می شود. البته یک بررسی همه جانبه و دقیق از برنامه ها و آمار فعالیت های سازمان ملل و یونیسف در سراسر جهان مؤید این امر است.

حکومت نامرئی بر جمعیت جهان

سازمان نئو ماسونی مخفی، همه ساله با گرد هم آوردن مجموعه ای از صاحبان قدرت و ثروت در تلاش برای در اختیار گرفتن اهرم های سیاسی، اقتصادی و تبلیغاتی جهان تلاش می کند. این سازمان هر ساله سه نشست برگزار می کند که در آن ها مسائل اقتصادی در اجلاس داووس، مسائل اطلاعاتی و امنیتی در گردهمایی مونیخ و مسائل سیاسی در نشست بیلدربرگ مورد بررسی قرار می گیرد.

گروه بیلدربرگ که تنها یکی از سه ضلع سازمان نئوماسونی است، درنشست چهارروزه خود که در شرایطی ویژه از روز پنجشنبه 19 تا یک شنبه 22 خرداد 1390 درسنت موریتس سوئیس برگزار شد، به برنامه های کاری خود در حکومت نامرئی بر جهان به شرح زیر اشاره کرد:

مهمترین برنامه کاری حکومت نامرئی جهان(انجمن سیاسی و اقتصادی جهان) عبارتند از:

الف- بهار عربی

ب- سانسور اینترنتی

ج- به درازا کشیدن بحران اقتصادی

د- تعیین رئیس جدید صندوق بین المللی پول

هـ- افزایش جنگ و کشتار و نسل کشی

ایجاد جنگ درخاورمیانه یکی از مهمترین برنامه های بیلدربرگ است. آن بر این اعتقادند که جمعیت جهان بسیار زیاد شده و فقط جنگ می تواند تا حدودی این مشکل را چاره کند. تمامی افراد عضو بیلدربرگ با رأی مشترک بر این تصمیم استوار بوده و لزوم بروز جنگ را قطعی می دانند.

کشتار و ذبح انسان و دامن زدن به مرگ و میر در فرقه های ماسونی از جمله بیلدربرگ جزء اصول و برنامه های اصلی است و عوامل این گروه ها موظفند تا حد ممکن به جنگ و نسل کشی دامن بزنند تا جمعیت جهان کاهش یابد(مشرق نیوز1391).

ارزش های جهانی، پوششی برای دخالت آمریکا در کشورها

درمتن دکترین امنیت ملی آمریکا آمده است: «ایالات متحده آمریکا متعهد به همکاری برای شکل دهی و تقویت مؤسسات و نهادهای موجودی است که در اندازه ظرفیت های خود فعال نیستند، مانند شورای حقوق بشرسازمان ملل. ما در چارچوب نظام گسترده تر سازمان ملل و مکانیزم های منطقه ای برای تقویت نظارت بر حقوق بشر و اجرای مکانیزم ها مشغول به کار هستیم به گونه ای که افراد حقیقی و کشورها پاسخگوی اقدامات خود در نقص معیارهای بین المللی حقوق بشر باشند و ما به طور فعالانه ای از رهبر دموکراسی های نو ظهور حمایت می کنیم. این حمایت همزمان با حرکت این دموکراسی های نوپا در ایفای نقش فعال تر در پیشبرد حقوق بشر و ارزش های دموکراتیک در منطقه هایشان و صحنه جهانی ارائه می شود».

نتیجه این تعهد ایالات متحده، ورود تجاوزکارانه به خاک افغانستان و نزدیک به دو دهه جنگ و کشتار بی گناهان و حضور دائمی در کشورهای منطقه از جمله عراق و جنگ اخیر در سوریه و ده ها تجاوز دیگر درسراسر جهان است.حذف کشورهایی از جغرافیای جهانی

هفته نامه اکونومیست در گزارشی با مطالعه وضعیت زاد و ولد و میل به ازدواج درکشورهای مختلف جهان، پیش بینی کرد با ادامه روند فعلی و بی میلی دختران و زنان به ازدواج و به هم خوردن ترکیب متناسب جمعیتی بین زن و مرد، جمعیت کشور های قابل توجهی از جهان تا سده های آینده از روی زمین محو خواهند شد.

به گزارش عصر ایران این هفته نامه با مطالعه پدیده رایج «اعتصاب ازدواج» در میان دختران و زنان آسیایی می نویسد که جوامع آسیایی به طور روز افزونی درگیر کاهش جمعیت خواهند بود. این گزارش با اشاره به آمار سازمان ملل درباره کاهش نرخ رشد جمعیت در83 کشور جهان که ایران نیز جزء آنهاست می نویسد که با ادامه روند کنونی در بی میلی دختران و زنان به ازدواج و نیز شایع شدن پدیده تعیین جنسیت در میان بسیاری از کشورهای آسیایی(همچون چین و هند) احتمالاً طی سده های آینده و حداکثر تا سال 3500 جمعیت تعداد

قابل توجهی از کشورها از جمله ایران از روی زمین محو خواهند شد. با تداوم روند کنونی و تغییر ترکیب جمعیتی، جمعیت کشورهایی مثل ایران و چین احتمالاً تا کمی بیش از 1500 سال دیگر به کلی محو خواهد شد. زیرا درصورت عدم اصلاح الگوی باروری در83 کشور جهان از جمله ایران در آینده تعداد کافی دختر برای جایگزینی مادران امروز وجود نخواهد داشت(www.Tabnak.ir- 28/9/1390)

اهرم های سیاسی آمریکا برای کنترل جمعیت کشورهای اسلامی

آمریکا از دو راه سعی می کند تا سیاستش را در قبال جمعیت در کشورهای اسلامی به اجرا درآورد.

الف- مدیریت سیاسی در کشورهای اسلامی

در طرح آمریکایی عنوان شده که مدیریت سیاسی در کشورهای جهان سوم از جمله کشورهای اسلامی بایستی به لزوم پذیرش و تقویت سیاست های جمعیتی به منظور کاهش جمعیت متقاعد شوند؛ به همین جهت است که هماهنگ با این طرح، سران اکثر کشورهای اسلامی در مورد تنظیم جمعیت به تشویق و تقویت مردم پرداخته و تسهیلاتی را به مؤسسه های آمریکایی که در اجرای سیاست های جمعیتی فعالند اختصاص می دهند.

این مؤسسه ها عبارتند از:

1- آژانس رشد و توسعه بین المللی آمریکا (U. S. Agency for International Development) مشهور به (DIU.S.A) یا مؤسسه آژانس همکاری آمریکایی که هزینه تمامی طرح های کاهش جمعیت در کشورهای اسلامی را به عهده دارد.

2- باث فایندر(Path Finder)، که وسایل جلوگیری از بارداری را تولید کرده و در دسترس زنان قرار می دهد و با آژانس همکاری آمریکائی نیز همکاری می نماید.

3- طرح هایی در مورد فاصله انداختن بین زایمان ها مشهور به M.B.S  (Marketing of Birth Spacing) که از جانب آژانس همکاری آمریکا پشتیبانی می شود. این مؤسسه به پخش وسایل جلوگیری از بارداری در کشورهای اسلامی می پردازد و فعلاً فعالیت شدیدی در اردن دارد.

ب- سازمان هائی که در زمینه سیاست های جمعیتی (کنترل جمعیت) مشغول به فعالیتند عبارتند از:

1- سازمان بهداشت جهانی UN/WHO

2- سازمان تغذیه و کشاورزی بین المللی (فائو) UN/FAO

3- سازمان فرهنگی (یونسکو) UN/UNESCO

4- شورای جمعیتی UN/POPULATION COUNCIL

این سازمان ها ظاهراً در قالب مأموریت های خود، به اجرای سیاست های کاهش جمعیت در کشورهای اسلامی می پردازند. چیزی که این اعتقاد را موجب می شود این است که نقشه های کنترل جمعیت کشورهای اسلامی از سوی گروهی که در پشت این سازمان ها قرار دارند، طراحی می شود و ایالات متحده به دلیل سلطه ای که بر سازمان ملل و سازمان های وابسته به آن دارد، آن ها را رهبری می کند.

این سیاست ها در کشورهای اسلامی به دو گونه اجرا می شود:

1- دخالت های مالی، که در تهیه وسائل جلوگیری از بارداری به صورت رایگان و ارزان قیمت، تأثیر گذار است؛ به این ترتیب که این وسائل را به صورت انبوه در مراکز درمانی و داروخانه ها در دسترس مردم قرار می دهند.

2- دخالت های فرهنگی، که از طریق نفوذ فرهنگ غربی در میان مردم ارزش های اجتماعی را از بین می برند؛ - ارزش هایی که زایمان را تشویق کرده و بکارگیری راه های جلوگیری از بارداری را رد می کنند- و در نتیجه ارزش های اجتماعی جدیدی پایه ریزی می شود که کاهش زایمان و بکارگیری راه های جلوگیری از بارداری را به دنبال دارد (حسینی طهرانی 1387: 96).

این مداخله های قیم مأبانه از سویی و پذیرش بی چون و چرای کشورها از سوی دیگر سبب کاهش چشمگیر رشد جمعیت کشورهای اسلامی در دهه های اخیر شد. در این جریان ایران از جمله کشورهایی است که طی سالهای 65 تا 84 در اثر اجرای سیاست های تنظیم خانواده و بستر سازی فرهنگی و برخی عوامل اجتماعی، سطح باروریو به دنبال آن آهنگ رشد سالانه جمعیت در مقایسه با سال 1365 به کمتر از نصف کاهش یافت. میزان باروری کل از 5/6 نوزاد زنده برای هر زن ایرانی در سال 1365 به کمتر از 3 نوزاد و به تبع آن میزان رشد سالانه جمعیت از 3/2 درصد در سال 1365 به کمتر از میانگین 2 درصد در سطح کشور در سال جاری کاهش یافت.

نکته دیگر این است که سیاست مستمر کاهش زد و ولد و انتقال باروری طبیعی به باروری تنظیمی و مهار شده، در آینده ساختار جمعیّت ایران از وضعیّت جوانی. خارج شده و به سوی سالخوردگی و پیری سوق پیدا می کند، به همین لحاظ هرم سنّی جمعیّت ایران که همواره قاعده ای گسترده داشته و به لحاظ تمرکز بیش از 40 درصد از کل جمعیّت در سنین کمتر از 15 سال، از ساختاری جوان برخوردار بوده است در دو دهه اخیر به سبب کاهش باروری، به رقمی حدود 25 درصد در سال 1388 کاهش یافته است( محمودی 72-41: 1389)

4-6- سیاست ها و برنامه های جهانی علیه جمعیت

آمریکا به منظور دستیابی به اهداف خود، در سیاست خارجی در مورد عامل جمعیت این گونه عمل می کند:

1-     تبدیل کشورهای پر جمعیت به کم جمعیت و تجزیه آن ها؛ (حسینی طهرانی 1387: 90).

2-     ایجاد تشویق یا فشار بر کشورهای در حال توسعه و اسلامی بر کاهش جمعیت از طریق اعمال نفوذ غیر مستقیم بر مدیران سیاسی؛ (همان)

3-     طرح توسعه دمکراسی و آزادی و حقوق بشر به ویژه برای زنان و جذب آن ها به بازار کار و اشتغال؛

4-     دخالت های مالی و ارائه خدمات ذیربط ( به نحوی که درشرایط تحریم نیز ابزار کنترل جمعیت به وفور و در دسترس همگان وجود دارد و حتی برای شرایط بحران مانند سیل و زلزله ذخیره شده است)؛

تهاجم فرهنگی و تغییر ارزش های جوامع درحال توسعه به ویژه مسلمانان از طریق:

5-1- تاکید بر اهمیت منافع مادی و حاکمیت اقتصاد بر برنامه ریزی های اجتماعی؛

5-2- تضعیف و تزلزل در ارزش های اساسی و اخلاق عمومی جامعه(جنگ نرم بهترین ابزار این کار است)؛

5-3- تاکید بر اولویت منافع فردی بر خانوادگی و اجتماعی؛

5-4- گسترش سیطره فردگرایی و لذت طلبی؛

5-5- حاکمیت اومانیسم و نفی دین در فرهنگ عمومی جامعه (سکولاریسم)؛(همان)

6- فشار اقتصادی بر خانواده ها با توسعه فرهنگ مصرف گرایی و احساس عدم رضایت از امکانات و وضع موجود، با این تأکید که تعداد فرزندان مانع رفاه و آرامش است و بر این مسأله تمامی تبلیغات و سیاست های جمعیتی سازمان ملل تأکید می کند.

7- تأکید بر ضرورت کاهش جمعیت برای رسیدن به رشد اجتماعی و اقتصادی در برنامه های توسعه دولت ها؛

8- استفاده ابزاری از بهداشت و سلامت مادر و فرزند به عنوان یکی از راه های کنترل جمعیت به ویژه در کشورهای اسلامی است که به عنوان کاهش مرگ و میر مادران و نوزادان بر کاهش جمعیت تأکید می کند و سازمان بهداشت جهانی با ایجاد پایگاه های منطقه ای بهداشت از طریق پروژه های علمی پژوهشی، خدماتی و ... به این مهم می پردازد.

9- تأکید بر ایجاد تغییراتی با عنوان آزادی و استقلال زن و رشد اجتماعی او و رسیدن به قدرت و امکانات و تغییر سبک زندگی مطابق مدل و سبک زندگی غربی از طریق نفوذ بر مدیریت های سیاسی کشورها و تغییر نگرش آن ها و همراه کردن آن ها با سیاست های اعمالی آمریکا از طریق آژانس های سازمان ملل و همراه کردن NGO های فعال داخلی؛

10- استفاده ابزاری از دین به عنوان مهمترین عامل تأثیر گذار و موفق در اجرای این سیاست ها و استفاده غیر صادقانه از عالمان دینی در تجویز و تأکید سیاست های کنترل جمعیت؛ به نحوی که مردم باور کنند که این سیاست ها مغایر با ارزش های دینی نیست.

7- بحران پیش رو

پیش بینی های جمعیتی سازمان ملل نشان می دهند که توازن منطقه ای جمعیت جهان، در هر زمان تغییر می یابد. بخش جمعیت سازمان ملل هر چهار سال یک بار براساس نتایج سرشماری های ملی کشورها، و مفروضات سطوح مختلف باروری و مرگ و میر به پیش بینی تحولات جمعیتی کشورها در افق های زمانی 50 ساله و در سه سناریوی مختلف(حدپایین، حد متوسط و حد بالای رشد جمعیتی) می پردازد.

جداول 1، 2 و 3 مقایسه نتایج پیش بینی جمعیت  ایران را طی دوره های پنج ساله و بر اساس سه سناریو جمعیت سازمان ملل بین سال های 1385 تا 1430 نشان می دهد. بر اساس سناریوی حد پایین که منطبق با روند فعلی کاهش نرخ باروری کل در کشور می باشد، جمعیت ایران از تعداد 73364 میلیون نفر در سال 1390 به 85 میلیون نفر در سال 1430 افزایش خواهد یافت، و در 10 سال پایان دوره رشد منفی جمعیتی را تجربه خواهد کرد. بر اساس سناریوی حد متوسط جمعیت ایران از 75 میلیون 537هزار نفر در سال 1390 به 105 میلیون نفر در سال 1430 افزایش خواهد یافت، و در 5 سال پایان دوره، رشد جمعیت نزدیک به صفر را تجربه خواهد کرد. نهایتاٌ اینکه بر اساس سناریوی حد بالای سازمان ملل، جمعیت ایران از تعداد 77 میلیون و 304 هزار نفر در سال 1390  به حدود 128 میلیون نفر در سال 1430 افزایش خواهد یافت. در پایان دوره رشد 89% درصد جمعیتی راتجربه خواهد کرد(محمودی 1389).

همانطور که گفته شد شواهد جمعیتی بدست آمده از سرشماری سال 1385 نشان می دهد که تحولات جمعیتی ایران منطبق بر سناریوی حد پایین سازمان ملل است. اما اگر روند کاهش سطح باروری کل متوقف و حالت افزایشی به خود بگیرد، احتمالاٌ با گذشت زمان روند تحولات رشد جمعیت ایران منطبق با الگوی  حد متوسط سازمان ملل خواهد شد. همچنانکه سناریوی حد متوسط نشان می دهد میزان باروری کل برای سال 1385 حدود 33/2 بچه برای هر مادر برآورد شده است، که در پایان دوره به 85/1 بچه برای هر مادر خواهد رسید. که باز هم زیر حد جانشینی می باشد(جدول 1) (همان)

نتایج پیش بینی های سازمان ملل در سه سناریوی متفاوت تا افق 1430

جدول 1- سناریوی حد پائین

جدول 2- سناریوی حد متوسط

جدول 3- سناریوی حد بالا

نمودار 2- مقایسه تغییرات جمعیت ایران بر اساس 4 سناریوی

سازمان ملل تا سال 2100

منحنی بالا الگوی رشد جمعیت ایران بر اساس سناریوی رشد بالا است که سطح اطمینان این الگوی رشد نیز 95 درصد برآورد شده است. منحنی وسط نشان دهنده الگوی رشد میانه احتمالی است، که سطح اطمینان آن 80 درصد است(نمودار 2).

مقایسه هرم های سنی جمعیتی با الگوهای متفاوت رشد

نمودار هرم های سنی جمعیت ایران را در سال های 1380، 1405و1430 نشان می دهند. نمودارهای سمت چپ نشان دهنده گزینه رشد کم جمعیت ایران تا سال 1430 است. در این گزینه فرض شده است که میزان باروری کل از 08/2 بچه برای هر مادر به 35/1 بچه در سال 1430 برسد و نیز میانه سنی از حدود 23 سال در سال 1405 به حدود 48 سال در 1430 برسدو این همان وضعیتی است که اکنون بیشتر کشورهای اروپایی با آن مواجه هستند و از آن بعنوان مرحله سقوط جمعیتی یاد می شود. هم چنانکه ملاحظه می شود اگر روند رشد جمعیت ایران از این گزینه تبعیت کند در سال 2050 جمعیت کشور ما به شدت سالخورده خواهد شد. نمودارهای سمت راست نشان دهنده گزینه رشد میانگین جمعیت ایران تا سال 1430 است.

در این گزینه، بین گروه های سنی جمعیت نوعی توازن برقرار است، و از سوی دیگر میزان باروری کل در حد جانشینی است. این وضعیت جمعیتی به این جهت مناسب به نظر می رسد که نشان دهنده نوعی تعادل در نسبت وابستگی، جمعیت در سن فعالیت، نسبت سالمند به جمعیت جوان و میزان رشد متعادل نسبت به حجم کل جمعیت است. با کمی تسامح می توان گفت که یکی از گزینه حد میانگین سازمان ملل است. البته لازم به ذکر است یکی از روش های حفظ تعادل پویای جمعیتی درایران حفظ سطح باروری، کمی بیش از سطح جانشینی(درحدود 1/2تا3/2) می باشد(محمودی 1387)

نمودار3- هرم های سنی جمعیت ایران در سال 1380، 1405 و 1430 بر اساس گزینه های رشد کم و رشد میانگین

نمودار زیر تحولات موج سنی جمعیت کشور را از سال 1385 تا سال 1425 را نشان می دهد. محورافقی نشان دهنده سنین منفرد و محور عمودی نشان دهنده سهم نسبی جمعیت درهر یک از سنین است. همچنانکه ملاحظه می شود درسال 1385، جمعیت گروه های سنی 15-29 ساله بیشترین حجم جمعیتی کشور را تشکیل می دهد و اوج سنی جمعیت درسنین 20-24 سالگی است. اما این الگو درافق سال(1425) کاملاً تغییر خواهد کرد بطوری که اوج سنی به 60-64 سالگی خواهد رسید. درمقابل، جمعیت جوان کشور به تدریج کاسته خواهد شد(محمودی 1389).

نمودار4- تحولات الگوی سنی جمعیت ایران تا افق سال 1425

براساس این نتایج(سال 2010) جمعیت ایران تا 100 سال آینده، در صورت تحقق سناریوی حد پایین، ایران تا سال 1430 به حدود 73 میلیون نفر با شاخص سالخوردگی 5/38، در سال 1445 به حدود 61 میلیون نفر با شاخص سالخوردگی 5/47 درصد و تا سال 1480 به حدود 31 میلیون نفر با شاخص سالخوردگی 4/47 درصد کاهش خواهد یافت. همچنین در صورت تحقق الگوی رشد متوسط جمعیت ایران تا سال 1445 به حدود 79 میلیون نفر با شاخص سالخوردگی 9/36 درصد، سپس تا سال 1480 به 62 میلیون نفر با شاخص سالخوردگی 5/47 درصد کاهش خواهد یافت.

ایران در حال حاضر جزء 10 کشوری است که در جهان به سرعت به سمت کهنسالی در حال حرکت هستند و در جایگاه ششمین کشور جهان قرار دارد که افراد آن به سن پیری می رسند و در بیست سال آینده وارد فاز اول سالمندی جمعیتی خواهد شد و در ده سال آتی نیز فاز دوم سالمندی را تجربه خواهد کرد. در تاریخ 16 اسفند 1371، گروه بین الملل اقدام در مورد کنترل جمعیت، ایران را در شمار کشورهای موفق در زمینه کنترل جمعیت دانست و در مقابل، روسیه را به عنوان کشور ناموفق اعلام کردند و در تاریخ 23/3/1373 رئیس فدراسیون بین الملل خانواده برنامه ریزی شده A.R.P.F از کشورهای اسلامی خواست تا از الگوی کنترل جمعیت در ایران پیروی کنند.

تردیدی نیست که باید برای اصلاح آن به روش مقتضی اقدام شود. یادآور می شود که این شرایط مختص ایران نیست و می دانیم که هم اکنون تعدادی از کشورهای پیشرفته که آهنگ باروری کلی آنها کمتر از 2 است با ارائه مشوقهایی تلاش دارند تا والدین را به داشتن فرزند بیشتر ترغیب کنند و کسی هم اقدامات آنها را منفی ارزیابی نمی کند. حال شماا از جمعیت شناسان داخلی و بین المللی سؤال کنید آیا باروری کلی 6/1، نگران کننده است یا نه؟ اگر همگی تایید کردند پس ضرورت بررسی موضوع و اصلاح سیاست ها جای تردید نخواهد داشت.

پس از فرمان رهبر معظم انقلاب مبنی بر تغییر سیاست های جمعیتی، شورای عالی انقلاب فرهنگی در چارچوب تصویب نقشه مهندسی فرهنگی و براساس تحلیل وضعیت فرهنگی کشور، موضوع تحولات جمعیتی کشور را بررسی و راهبرد کلان، راهبردها و اقدامات ملی مرتبط با آن را در 5 ماده به تصویب رساند. این مجموعه در سایت شورا قابل مشاهده است.

در پایان توجه شما را به دیدگاه حضرت امام خمینی(رحمه الله) در خصوص ظرفیت جمعیتی ایران جلب می کنیم که فرمودند: «مملکت ایران 35 میلیون حالا می گویند جمعیت دارد، وسعتش آنقدر است که برای صد و پنجاه میلیون تا دویست میلیون جمعیت کافی است» (صحیفه امام، جلد 7، 393).

پی نوشت:

-         JHU/ORO متون درسی استاندارد برای پرورش افراد در عملیات جنگ روانی را تولید نمود مثل:

;(The Nature of Psychological Warfare (1953-

;(Target Analysis and Media in Propaganda  Audiences Abroad (1954-

.(A Psychological Warfare Case Book (1985-

منابع و مأخذ

-         تیلور،  دانیل. «واکسینه کردن جهان کینز  و راکفلر به دنبال کاستن جمعیت جهان» سیاحت غرب، ش86، 1389.

-         حسین طهرانی، سید محمد حسین 1429 ق (1387 ش) . «رساله نکاحیه: کاهش جمعیت ضربه ای سهمگین بر پیکر مسلمین»، مشهد،  مؤسسه ترجمه و نشر دوره علوم  و معارف اسلام.

-         حلم سرشت، پریوش و اسماعیل دل پیشه 1388. جمعیت و تنظیم خانواده، تهران، چهر.

-         رویدادهای سپاه، ش 85.

-          سمیعی نسب و ترابی، «شاخص ها و سیاست های جمعیتی در ایران»، برداشت دوم، ش 11 و 12،  تابستان و پائیز 1389.

-         شتلند، کلود، شنه، کلود (1378). جمعیت جهانی، چالش ها و مسائل،  ترجمه سید محمد میرزایی، تهران، شهید بهشتی.

-         عالمی، مسعود، «شعار فرزند کمتر درخدمت پروژه جنگ جمعیتی» (1389).

-         فصلنامه برداشت دوم سال هفتم، دوره جدید، ش 11 و 12، (1389).

-         کتابی، احمد، درآمدی  بر اندیشه ها و نظریه های جمعیت شناسی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی (1388).

-         گارودی، روژه1372. گورکن ها، یک هشدار نوین به زندگان، ترجمه علی اکبر کسمایی، اطلاعات.

-         ماهنامه سیاحت غرب «تمدن اسلامی در چین، دو چالش پیش رو تمدن غرب»، گفتگو با ساموئل هانتینگتون، ش 32، 8 (1384).

-         محمودی، محمد جواد، «تحولات جمعیتی، چالش های پیش» رو و لزوم تجدید نظر در سیاست های جمعیتی ایران»، برداشت دوم، ش 11 و 12 (1389).

-         مشرق نیوز، امریکا چگونه می خواهد جهان را اداره کند» (1391).

-         هارون، یحیی، 1376. فراماسونری، ترجمه جعفر سعیدی، مرکز اسناد انقلاب اسلامی.

-         هانتینگتون، ساموئل. «تمدن اسلامی و چین، دو چالش پیش رو تمدن غرب» سیاحت غرب، ش 32، 8 (1384).